| پیشبینی عدم تحمل بلاتکلیفی بر مبنای کمالگرایی و تأیید طلبی در افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر | |
| تعداد صفحات | ۲۳ |
| نوع فایل | Word |
| حجم فایل | ۱۲۹ kb |
پیشبینی عدم تحمل بلاتکلیفی بر مبنای کمالگرایی و تأیید طلبی در افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر
در این قسمت پروژه با موضوع پیشبینی عدم تحمل بلاتکلیفی بر مبنای کمالگرایی و تأیید طلبی در افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر به صورت فایل word برای دانلود ارائه شده است.
قسمتی از متن پروژه در زیر نشان داده شده است.
اختلال اضطراب فراگیر یکی از اختلالات شایع روان‌پزشکی میباشد که مورد غفلت پژوهشگران در حوزه روانشناسی قرار گرفته است، لذا هدف اصلی این تحقیق پیشبینی عدم تحمل بلاتکلیفی بر مبنای کمالگرایی و تأیید طلبی در افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر است. در این پژوهش از طرح تحقیق پیمایشی و همبستگی استفاده شده است. جامعه پژوهش حاضر را تمامی افراد دارای اختلال اضطراب فراگیر شهرستان تهران در سال ۹۵-۱۳۹۴ تشکیل دادهاند. با توجه به‌سختی دسترسی به افراد دارای اضطراب فراگیر، از جامعه مذکور به‌صورت نمونهگیری در دسترس ۸۵ نفر از افراد دارای اختلال اضطراب فراگیر انتخاب شدهاند. روش اجرا بدین ترتیب بوده است که پرسشنامههای عدم تحمل بلاتکلیفی و کمالگرایی و تأیید طلبی در بین نمونههای انتخاب شده پخش و اطلاعات لازم گردآوری شده است. بدین ترتیب پرسشنامههای پژوهش مورد جمعآوری قرار گرفته و با استفاده از آزمون پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج آزمون همبستگی نشان دادند که نمره کل کمالگرایی منفی با نمره کل بلاتکلیفی در تحمل ابهام رابطه مثبت و معنی‌داری وجود دارد، اما بین کمالگرایی مثبت با نمره کل بلاتکلیفی در تحمل ابهام رابطه معنی‌داری وجود ندارد. بین کمالگرایی منفی با تأیید طلبی رابطه معنی‌دار و نسبتاً قدرتمندی وجود دارد؛ ولی بین کمالگرایی مثبت با تأیید طلبی رابطه معنی‌داری وجود ندارد. همچنین رگرسیون چندگانه نشان داد که عدم تحمل بلاتکلیفی از طریق کمالگرایی و تأیید طلبی قابل پیشبینی است و این مؤلفه‌ها تأثیر معناداری در تبیین واریانس عدم تحمل بلاتکلیفی دارند.
واژگان كليدي: کمالگرایی، تأیید طلبی، تحمل بلاتکلیفی، اضطراب فراگیر
اختلال اضطراب فراگیر یا منتشر یکی از اختلالات شایع روان‌پزشکی میباشد که به‌صورت اضطراب افراطی و نگرانی ذهنی غیرقابل‌کنترل پیرامون مسائل مختلف تعریف میشود و در طول حداقل ۶ ماه ادامه داشته و اغلب روشها مشاهده میشود (مؤمنی، شهیدی، موتابی و حیدری، ۱۳۹۳). این نگرانی باعث ناراحتی فرد و نقص در عملکرد او میگردد. علائم اختلال اضطراب فراگیر شامل بیقراری، تحریکپذیری، انقباض عضلانی، خستگی، آشفتگی در خواب و اشکال در تمرکز میباشد (انجمن روان‌پزشکی آمریکا، ۲۰۰۰). مطابق راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی تقریباً ۱۲ درصد از بیمارانی که به کلینیکهای روان‌پزشکی مراجعه میکنند دچار اختلال اضطراب فراگیر میباشند. این اختلال از نظر شیوع در مقام دوم و پس از افسردگی قرار دارد و در زنان احتمال ابتلا به آن ۲ برابر مردان است. در ایران نیز پژوهشهای همهگیرشناسی نشان داده است که در میان اختلالات اضطرابی، اختلال اضطراب فراگیر بیشترین میزان شیوع را دارد (باقرییزدی و بوالهری و شامحمدی،۱۳۷۳).
یکی از دیدگاههای نوین در تبیین اختلال اضطراب فراگیر، مدل عدم تحمل بلاتکلیفی باشد (مختاری، خسروی و نجاتبخش، ۱۳۹۴). عدم تحمل بلاتكليفي به‌طور گسترده به‌عنوان واكنشی شناختي، هيجاني و رفتاري به عدم اطميناني تعريف شده است، كه به‌موجب آن سوگيري در پردازش اطلاعات و افزايش ارزيابي معيوبِ تهديد و كاهش كنار آمدن رخ میدهد (فهیمی، علیلو، رحیمخانلی، فخاری و پورشریفی، ۱۳۹۲). بنا به گفته دوگاس و کوئرنر (۲۰۰۵) عـدم تحمـل بلاتكليفي، يك ويژگي شخصيتي است كه از مجموعـهاي عقايد منفي درباره عدم قطعيت تشكيل شـده اسـت. بـراي مثال، افرادي كه عدم تحمل بلاتكليفي دارند معتقدنـد كـه بلاتكليفي، پريشان كننده است، وجود شك و ترديد در مورد آينده غيرقابل تحمل است، وقايع غيرمنتظره منفي هستند و بايد از آن‌ها اجتناب كرد، شك و ترديد موجـب نـاتواني فـرد براي عمل كردن ميشـود. عـدم تحمـل بلاتكليفـي، نوعي سوگيري شناختي اسـت كـه بـر چگـونگي دريافـت، تفسير و واكنش فرد به يك موقعيـت نـامطمئن در سـطوح هيجاني، شناختي و رفتاري تأثير می‌گذارد (دوگاس، چواردز و فرانسیس، ۲۰۰۴). از ديـدگاه جبرگرايانه، بلاتكليفي به‌وسیله فقدان يا ناكارآمدي دانـش ايجاد ميگردد و مربوط به عوامل دروني است كه فرد قـادر به كنترل آن نيست. علاوه بر ارتباط اين سـازه بـا نگرانـي، آشــفتگي ناشــي از بلاتكليفــي به‌صورت معنــاداري بــا برانگيختگي اضطرابي و افسردگي و همچنین با جهتگیری منفی نسبت به درک و حل مشکل همـراه بـا فقـدان لـذت همبسته است. اغلب تحقيقات صورت گرفته در ايـن زمينـه نشان دادهاند كه عدم تحمل بلاتكليفـي سـازه مركـزي در تبيين نگراني به‌عنوان ويژگـي اصـلي اخـتلال در درک مشکل است (ارفعی، قرهملکی، قلیزاده، حکمتی، ۱۳۹۰). بر اساس مدل عدم تحمـل بلاتكليفـي، افراد مبـتلا بـه اخـتلال اضـطراب فراگيـر، موقعیت‌های نامطمئن و مبهم را پريشان و آشفته كننده ميدانند (دوگاس، چواردز و فرانسیس، ۲۰۰۴) و در واكنش به چنـين موقعیت‌هایی، دچـار نگرانـي مـزمن ميشوند. اين افراد معتقدند كه نگراني به آن‌ها كمك خواهد كرد تا به‌طور مؤثر با حوادث وحشتناك مقابله كنند و يـا از وقوع اين حوادث جلوگيري نمايند (فهیمی و همکاران، ۱۳۹۲). اين نگراني همـراه با احساسات ناشي از اضطراب، منجر به نگـرش منفـي بـه مشكل و اجتناب شناختي میشود (علیلو، شاهجویی و هاشمی، ۱۳۸۹) كـه درنهایت تداوم نگرانـي و اختلال در حل مشکل را در پـي دارد. داگاس و کوئرنر (۲۰۰۵) به این نتیجه رسیدند که عدم تحمل بلاتكليفي، زنجیره‌ای از نگراني، نگرش منفي به مشكل و اجتناب شناختي را حمايت كرده و همچنين بيان کرده‌اند كه عدم تحمل بلاتكليفي مستقيماً بر نگرش فرد به مشكل و سطوح اجتناب شناختي تأثير ميگذارد. در اين مسير، افراد با ميزان بالاي عدم تحمل بلاتكليفي، مستعد نگراني خواهند بود.
کمالگرایی و تاییدطلبی سازههای روان‌شناختی هستند که در افراد دارای اختلال اضطراب فراگیر، به میزان زیادی وجود دارد و این رابطه این سازهها با عدم تحمل بلاتکلیفی مغفول مانده است. کمالگرایی سازهای است که به‌طور خاص از سال ۱۹۸۹ در کانون توجه پژوهشگران قرار گرفت (هویت، میتلستاد، وولرت، ۱۹۸۹). امروزه بیشتر پژوهشگران کمالگرایی را به دو نوع بهنجار یا مثبت و نوروتیک یا منفی تقسیم میکنند (فدوا، بورنس و گومز، ۲۰۰۵؛ به نقل از پشتمشهدی، یزداندوست، اصغرنژادفرید و مریدپور، ۱۳۹۲).
کمالگرایی که با انتقاد بیش از حد از خود، نگرانی در مورد برآوردن انتظارات اجتماعی و تمرکز بر سازمان‌بندی همراه است (چانگ، ۱۹۹۸). یکی از بازدارندههای اساسی در دستیابی به هدف تغییر نگرشهای فرد است. با توجه به اینکه اختلال اضطراب فراگیر یکی از شایعترین اختلالهاست و درمان کامل آن با روشهای درمانی کنونی سخت میباشد، چنانچه بیمار بر عملکرد کامل و بینقص تأکید کند و نتواند به استانداردهای مورد انتظار خود دست یابد، احساس شکست و سرزنش خود، زمینه را برای ایجاد هیجانهای منفی آماده میکند. از سوی دیگر در اینکه هر فردی تمایل دارد تا محبوب دیگران باشد، هیچ تردیدی نیست. خواستن پذیرش و تأیید دیگران مقبول است، اما برخی افراد تأیید را فراتر از یک تمایل و خواسته قلمداد میکنند. آن‌ها تأیید دیگران را نیاز و ضرورتی میپندارند که بدون آن قادر به حیات و بقا نیستند. هنگامی‌که اهمیت تأیید از سوی دیگران تا این حد مهم تلقی میگردد، شکست فرد در جنبه‌های گوناگون زندگی اجتنابناپذیر است، تأیید طلبی که با تلاش در راستای برآوردن انتظارات دیگران همراه است با نادیده گرفتن نیازها و احساسهای واقعی خود احتمال تشدید اضطراب را در اثر هیجانهای منفی مانند خشم و استرس زیاد، افزایش میدهد (پشتمشهدی و همکاران، ۱۳۹۲).
فهرست مطالب
چکیده
مقدمه
روش تحقيق
جامعه آماري
روش نمونهگيري و حجم نمونه
روش اجرا
ابزارهای پژوهش
مقياس عـدم تحمـل بلاتكليفـي
پرسشنامه کمالگرایی
مقياس تأیید طلبی
روشها و ابزار تجزيه و تحليل دادهها
یافته‌ها
آمار توصیفی
آمار استنباطی
بحث و نتيجه‌گيري
منابع
| پیشبینی عدم تحمل بلاتکلیفی بر مبنای کمالگرایی و تأیید طلبی در افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر | |
| تعداد صفحات | ۲۳ |
| نوع فایل | Word |
| حجم فایل | ۱۲۹ kb |